اعمال روز عرفه

روز نهم ذي‌الحجه روز عرفه و از اعياد عظيمه است، هرچند به اسم عيد ناميده نشده و روزي است كه حق تعالي بندگان خويش را به عبادت و طاعت خود خوانده و مؤيد جود و احسان خود را براي ايشان گسترانيده و شيطان در اين روز خوار و حقيرتر و رانده‌تر و در خشمناكترين اوقات خواهد بود.

روايت شده كه حضرت امام زين‌العابدين ـ عليه‌السلام ـ شنيد در روز عرفه صداي سائلي را كه از مردم سؤال مي‌نمود. فرمود: واي بر تو. آيا از غير خدا سؤال مي‌كني در اين روز و حال آن‌كه اميد مي‌رود در اين روز براي بچّه‌هاي در شكم آن‌كه فضل خدا شامل آنها شود و سعيد شوند و از براي اين روز اعمال چند است:

‏فرا رسيدن روز عرفه و عيد سعيد قربان بر تمامي مسلمانان جهان مبارك باد.

عرفه؛ روزي بسان شب قدر
عرفه؛ تنها اميد بخشايش

عرفات، نام منطقه وسيعى است ‏با مساحت ‏حدود 18 كيلومتر مربع در شرق مكه معظمه، اندكى متمايل به جنوب كه در ميان راه طائف و مكه قرار گرفته است. زائران بيت‏الله الحرام در روز عرفه - نهم ذى الحجه - از ظهر تا غروب در اين منطقه حضور دارند. در روايتي آمده است كه آدم و حوا (ع) پس از هبوط از بهشت و آمدن به كره خاكى، در اين سرزمين همديگر را يافتند و به همين دليل، اين منطقه «عرفات‏» و اين روز«عرفه » نام گرفته است.(1)

عرفه، از عيدهاى بزرگ است، هر چند عيد ناميده نشده است و روزى است كه حق تعالى بندگان خويش را به عبادت و اطاعت ‏خود دعوت كرده، سفره جود و احسان خود را براى آنها گسترده است. شيطان در اين روز، از همه اوقات خوارتر و حقيرتر و خشمناك ‏تر است .

روايت ‏شده كه حضرت زين ‏العابدين عليه السلام در روز عرفه صداى فقيرى را شنيد كه از مردم كمك مى‏خواست . حضرت فرمود: واى بر تو! آيا دست نياز به سوى غير خدا دراز مى‏كنى؛ در حالى كه اميد مى‏رود در اين روز بچه هايى كه در شكم مادر هستند، مورد فضل و لطف الهى قرار گيرند و سعادتمند گردند؟(2)

عبادات و دعا رشته اتصال انسان با مبدأ هستي و قدرت لايزال الهي هستند؛ از اين رو لذا نمي توان گفت كه دعا و عبادات، مخصوص ايّام خاص مي باشند؛ اما زمانهايي وجود دارد كه فرصت ويژه اي براي ارتباط با خداوند از طريق دعا و راز و نياز است؛ چرا كه رحمت خاص خداوند در آنها از مبدأ اعلي به سوي بندگان سرازير مي گردد و بنده بايد تلاش كند خود را در معرض دريافت آن عنايات و رحمتهاي ويژه الهي قرار دهد؛ چنانكه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمودند: «اِنَّ لِرَبِّكُمْ فِي اَيّامِ دَهْرِكُمْ نَفَحاتٌ اَلا فَتَعَرَّضُوا لَها؛ به راستي براي پروردگار شما در روزهاي روزگارتان عطايا و بخششهايي است، هوشيار باشيد و خود را در معرض آنها قرار دهيد.» و قرآن كريم نيز مي فرمايد: «وَذَكِّرْهُمْ بِاَيّامِ اللّهِ»؛ و روزهاي خدا را به آنان ياد آوري كن.»

يكي از اين روزها، نهم ذيحجّه يعني روز عرفه است كه مي توان آن را روز دعا و نيايش نام نهاد. مخصوصا براي كساني كه توفيق تشرّف به حج و حضور در صحراي عرفات را پيدا كرده اند.

جايگاه روز عرفه

روز عرفه

نهم ذيحجه را روز عَرَفه گويند. اين روز از روزهاي مهم براي مسلمانان و از جمله شيعيان است. گرچه عيد ناميده نشده اما همچون عيد خوانده شده است. از سوي ديگر از آنجا كه امام سوم شيعيان حركت خود را بسوي كربلا پس از مراسم حج آغاز كرد براي شيعيان از اهميت بسزايي برخوردار است. همچنين زيارت امام سوم شيعيان در اين روز بسيار توصيه شدهاست.«دعاي امام حسين در روز عرفه» از مهم ترين اعمال اين روز است كه پس از نماز ظهر و عصر خوانده ميشود.عيد قربان پس از روز عرفه قرار دارد.

عرفهذخيره مقاله با فرمت پي دي اف

احترام گذاشتن به زمان هاو مكانهاي خاصي كه به نوعي از قداست ويژه اي برخوردارند، به جهت اهميت وقايع و حوادثي است كه در آن رخ داده است و به نسبت آن حادثه مهم، ارجمندوارزشمند است. مانند: ميلاد حضرت مسيح عليه السلام، تولد حضرت رسول اكرم صلوات الله عليه، ميلاد حضرت سيّدالشهداء و.. همچنين مسجد الحرام؛ خانه ي خدا و زادگاه علي عليه السلام و مسجد النبي؛ مهبط وحي و نزول فرشتگان.

فهرست مندرجات۱ - عرفات
       ۱.۱ - تاريخچه ي عرفات
۲ - عرفه
       ۲.۱ - آداب روزعرفه
       ۲.۲ - فضيلت روزعرفه
       ۲.۳ - فضيلت شب عرفه
       ۲.۴ - اعمال شب وروز عرفه
۳ - پانويس
۴ - منبع

هشتم ذى الحجه - يوم الترويه

حركت امام حسين عليه السلام از مكه معظمه به سوى كربلا

« بر فراز حماسه »

روز تَرْويه (يوم الترويه) روز هشتم ذيحجه است و از احكام آن دربابهاي طهارت، صوم و حج سخن گفته‌اند.

فهرست مندرجات۱ - احكام روز ترويه
       ۱.۱ - باب طهارت و صوم
       ۱.۲ - باب حج
              ۱.۲.۱ - احرام در روز ترويه
              ۱.۲.۲ - مستحبات روز ترويه
۲ - پانويس
۳ - منبع

يوم الترويه (روز ترويه)

هشتم ذي الحجه روز ترويه است و اين روزي است كه حجاج نيت حج تمتع مي نمايند و محرم شده از مكه سمت مني حركت مي نمايند و شب را در آنجا بيتوته مي كنند و صبح عرفه به جانب عرفات رهسپار مي گردند.

علت نامگذاري:

ترويه در لغت به معاني زير آمده است :
سيراب كردن ، سيراب گردانيدن ، كسي را بر روايت شعر داشتن ، در كاري انديشه كردن انديشيدن ، در كار و نگريستن پايان آن را و تعجيل نكردن در جواب (لغت نامه دهخدا)
در علل الشرايع در سر ناميدن اين روز به ترويه حديثي از امام صادق عليه السلام كه راوي مي گويد: از حضرت پرسيدم چرا روز ترويه را روز ترويه ناميده اند؟
حضرت فرمود: زيرا در عرفات آب نبود و حاجي ها روز هشتم ذي حجه از مكه آب برمي داشتند و به عرفات مي بردند و برخي از ايشان به بعضي ديگر مي گفتند: تروّيتم، تروّيتم (سيراب شديد، سيراب شديد) لذا به خاطر هيمن، روز هشتم را روز ترويه ناميدند. (1)
باز نقلي ديگر آمده است كه زماني كه ابراهيم عليه السلام مأمور شد خانه كعبه را بسازد مكان آنرا نمي دانست در نتيجه خداوند جبرئيل سلام الله عليه را نازل كرد تا مكان خانه را براي ابراهيم مشخص كند و خداوند تعالي پايه هاي كعبه را از بهشت نازل فرمود و حجرالاسود نيز نازل شد. سپس ابراهيم براي كعبه دو در قرار داد، دري در سمت مشرق و دري در سمت مغرب كه مستجار ناميده مي شود. وقتي ساخت كعبه به اتمام رسيد ابراهيم و اسماعيل حج بجا آوردند و جبرئيل در روز هشتم ذي حجه (روز ترويه) بر آن دو نازل شد و گفت برخيزيد و آب جمع آوري كنيد، چون در زمين عرفات آبي وجود ندارد. بهمين دليل اين روز، روز ترويه (يعني ذخيره كردن آب) ناميده شد. سپس ابراهيم گفت پروردگارا اين شهر را محلي امن قرار بده و اهل آن را از ميوه ها بهره مند كن...(سوره ابراهيم/35)
امام صادق (عليه السلام) فرمود: منظور از بهره مندي از ثمرات، ثمره قلوب يعني محبت مردم و تمايل آنها نسبت به مكه است تا بسوي آن بروند.(2)
همانطور كه آشكار گرديد وجه تسميه يوم الترويه يا روز ترويه در كلام امامان معصوم برداشتن و ذخيره نمودن آب در روز هشتم ذي حجه مي باشد.

آنچه از سرزمين وحي بايد دانست-2

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، مسجد رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در آغاز، عبارت از زمينى بود كه حصارى گِلين در اطراف آن كشيده بودند. برفراز بخشى از آن نيزسقفى از شاخه هاى خرما بود كه مانع تابش آفتاب بر نمازگزاران مى شد. با اين حال، به تناسب مسجد بودن و نيز به تناسب آنكه ساختمانى براى عبادت بود، قسمت هاى مختلفى داشت. يادگارهاى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) درگوشه وكنار آن، در ايجاد آثار خاص مذهبى مؤثر بود; آثارى كه هر يك نشانه اى از معنويت اصيل اين مسجد است. قسمت هايى نيز بعدها ضميمه شد كه در اينجا به توضيح مختصرى درباره هر قسمت مى پردازيم:

روضه شريف

قسمتى از مسجدالنّبى كه در ناحيه جنوبِ شرقى (رو به سوى قبله) مسجد قرار دارد، و حدّ فاصل ميان منبر و قبر پيامبر است، به نام «روضه مطهّره» و «روضه شريفه» شناخته مى شود. اين قسمت فضيلت زيادى دارد; چراكه در حديث رسول خدا(صلى الله عليه وآله) به عنوان روضه اى بهشتى معرفى شده است:

«مَابَيْنَ بَيْتِيوَمِنْبَرِي رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ وَمِنْبَرِي عَلَى تُرْعَة مِنْ تُرَعِ الْجَنَّةِ»

اين حديث مورد اتفاق شيعه و سنى است; هرچند در تعريف محدوده روضه، اختلافاتى ميان علما و محققان وجود دارد: