آنچه از سرزمين وحي بايد دانست-2

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، مسجد رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در آغاز، عبارت از زمينى بود كه حصارى گِلين در اطراف آن كشيده بودند. برفراز بخشى از آن نيزسقفى از شاخه هاى خرما بود كه مانع تابش آفتاب بر نمازگزاران مى شد. با اين حال، به تناسب مسجد بودن و نيز به تناسب آنكه ساختمانى براى عبادت بود، قسمت هاى مختلفى داشت. يادگارهاى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) درگوشه وكنار آن، در ايجاد آثار خاص مذهبى مؤثر بود; آثارى كه هر يك نشانه اى از معنويت اصيل اين مسجد است. قسمت هايى نيز بعدها ضميمه شد كه در اينجا به توضيح مختصرى درباره هر قسمت مى پردازيم:

روضه شريف

قسمتى از مسجدالنّبى كه در ناحيه جنوبِ شرقى (رو به سوى قبله) مسجد قرار دارد، و حدّ فاصل ميان منبر و قبر پيامبر است، به نام «روضه مطهّره» و «روضه شريفه» شناخته مى شود. اين قسمت فضيلت زيادى دارد; چراكه در حديث رسول خدا(صلى الله عليه وآله) به عنوان روضه اى بهشتى معرفى شده است:

«مَابَيْنَ بَيْتِيوَمِنْبَرِي رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ وَمِنْبَرِي عَلَى تُرْعَة مِنْ تُرَعِ الْجَنَّةِ»

اين حديث مورد اتفاق شيعه و سنى است; هرچند در تعريف محدوده روضه، اختلافاتى ميان علما و محققان وجود دارد:

آنچه از سرزمين وحي بايد دانست-2

به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، مسجد رسول خدا(صلى الله عليه وآله) در آغاز، عبارت از زمينى بود كه حصارى گِلين در اطراف آن كشيده بودند. برفراز بخشى از آن نيزسقفى از شاخه هاى خرما بود كه مانع تابش آفتاب بر نمازگزاران مى شد. با اين حال، به تناسب مسجد بودن و نيز به تناسب آنكه ساختمانى براى عبادت بود، قسمت هاى مختلفى داشت. يادگارهاى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) درگوشه وكنار آن، در ايجاد آثار خاص مذهبى مؤثر بود; آثارى كه هر يك نشانه اى از معنويت اصيل اين مسجد است. قسمت هايى نيز بعدها ضميمه شد كه در اينجا به توضيح مختصرى درباره هر قسمت مى پردازيم:

روضه شريف

قسمتى از مسجدالنّبى كه در ناحيه جنوبِ شرقى (رو به سوى قبله) مسجد قرار دارد، و حدّ فاصل ميان منبر و قبر پيامبر است، به نام «روضه مطهّره» و «روضه شريفه» شناخته مى شود. اين قسمت فضيلت زيادى دارد; چراكه در حديث رسول خدا(صلى الله عليه وآله) به عنوان روضه اى بهشتى معرفى شده است:

«مَابَيْنَ بَيْتِيوَمِنْبَرِي رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ وَمِنْبَرِي عَلَى تُرْعَة مِنْ تُرَعِ الْجَنَّةِ»

اين حديث مورد اتفاق شيعه و سنى است; هرچند در تعريف محدوده روضه، اختلافاتى ميان علما و محققان وجود دارد: